μοναξός

μοναξός: -ή, -ό (Μ μοναξός, -όν)

μόνος

μσν.

1. μοναδικός

2. απομονωμένος

3. ερημικός, απόμερος τόπος

4. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τὰ μοναξά

ερημικός τόπος, ερημιά

5. φρ. «μόνος μοναξός» και «μόνον μοναξός» — ολομόναχος

6. (το ουδ. πληθ. ως επίρρ.) μοναξά

α) μοναχικά, χωρίς συνοδεία

β) ιδιαίτερα, παράμερα, κατ' ιδίαν

3. μόνον, μονάχα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αρχ. επίρρ. μονάξ + κατάλ. -ος, κατά το διξός (πρβλ. μοναξιά)].

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

μοναξά — (I) μοναξά, ἡ (Μ) βλ. μοναξιά. (II) μοναξά (Μ) επίρρ. βλ. μοναξός … Dictionary of Greek
μοναξιά — η (ΑΜ μοναξιά, Μ και μοναξά και μονάξια και μοναξιά) 1. κατάσταση ανθρώπου που ζει απομονωμένος («μα τη ζωή τσι μοναξάς αγάπα κι ήρεσέ ντου», Ερωτόκρ.) 2. ακατοίκητος τόπος, ερημική τοποθεσία, απόμερο, απόκεντρο μέρος («σαν το σκόρπισμα τού… … Dictionary of Greek
μοναξικός — ή, ό (Μ μοναξικός, ή, όν) [μοναξός] ερημικός, μοναχικός. επίρρ... μοναξικῶς (Μ) με προσωπική θέληση … Dictionary of Greek
μοναξιότης — μοναξιότης, ἡ (Μ) μοναξιά, απομόνωση. [ΕΤΥΜΟΛ. < μοναξός + κατάλ. ότης με επίδραση τού μοναξία] … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias